دارای 7 امتیاز و 0 نظر | بخش سیاسی | firoznodjomi.blogspot.com |
ما، ایرانیان به نبود آزادی خو نگرفته ایم بلکه در آن پا بعرصه وجود گذارده ایم. بنابراین، از آنچه که در سرشت ما نهاده شده است، لزوما آگاه نیستیم. بهمین دلیل از آزادی میگریزیم در این اندیشه که در سوی آن در پروازیم. نبود آزادی در 34 سال پیش از این نیز آغاز نگردید ه است بلکه تشدید و عمیق تر گردید. به این معنا که ما به دورانی باز گشتیم که "زایش انسان " را بخود ندیده بود، در نتیجه با آزادی غریبه و بیگانه بود، دورانی که خدا ی یکتا و یگانه، الله بار دیگر حاکم مطلق بود، دورانی که انسان باید خود را به اراده فنا ناپذیر الله، تسلیم نموده و از احکامی که برای هدایت بشر فرستاده است اطاعت مینمود. اگر در اواخر دوران پادشاهی پهلوی، در نتیجه گسترش روابط با فرهنگ غربی، شرایط برای زایش آزادی و انسان آماده گردیده بود، ما در انقلاب 1357، بجای انسان و آزادی شاهد زایش الله بودیم و بندگی، خدایی بزرگترین از همه ی خدایان بزرگ. ما شاهد زایش "الله اکبر " بودیم و "امت " اسلامی. چه مشتاقانه به پیشواز این زایش مبارک شتافتیم. درد اصابت سر خود را با سنگ سخت بعد ها احساس کردیم.
ما، ایرانیان به نبود آزادی خو نگرفته ایم بلکه در آن پا بعرصه وجود گذارده ایم. بنابراین، از آنچه که در سرشت ما نهاده شده است، لزوما آگاه نیستیم. بهمین دلیل از آزادی میگریزیم در این اندیشه که در سوی آن در پروازیم. نبود آزادی در 34 سال پیش از این نیز آغاز نگردید ه است بلکه تشدید و عمیق تر گردید. به این معنا که ما به دورانی باز گشتیم که "زایش انسان " را بخود ندیده بود، در نتیجه با آزادی غریبه و بیگانه بود، دورانی که خدا ی یکتا و یگانه، الله بار دیگر حاکم مطلق بود، دورانی که انسان باید خود را به اراده فنا ناپذیر الله، تسلیم نموده و از احکامی که برای هدایت بشر فرستاده است اطاعت مینمود. اگر در اواخر دوران پادشاهی پهلوی، در نتیجه گسترش روابط با فرهنگ غربی، شرایط برای زایش آزادی و انسان آماده گردیده بود، ما در انقلاب 1357، بجای انسان و آزادی شاهد زایش الله بودیم و بندگی، خدایی بزرگترین از همه ی خدایان بزرگ. ما شاهد زایش "الله اکبر " بودیم و "امت " اسلامی. چه مشتاقانه به پیشواز این زایش مبارک شتافتیم. درد اصابت سر خود را با سنگ سخت بعد ها احساس کردیم.