دارای 8 امتیاز و 3 نظر | بخش اجتماعی | sabzpower.wordpress.com |
در ادامه پست قبلی ام، این نظری هست که در وبلاگ آزادگی چندین بار نوشتم و به دست سانسورچیان سایت آزادگی حذف شد.اول: این قانون اسمش هست: قانون مسئولیت مدنی ایران! یعنی در ایران استفاده دارد و برای مردم ایران هست و نه فضای مجازی و نه خارج از ایران. در ایران هم که کلا قانون خیلی ملاک نیست. در نتیجه به طور کلی این موادی که ذکر کردید بی پایه و اساس هست در مورد اینترنت و فضای مجازی.
دوما: در فضای مجازی آی دی ها فعالیت می کنند و نه آدمهای واقعی، در نتیجه نمی تونید طبق این قانون و یا هیچ قانون دیگر کشوری یا بین المللی که مربوط به اینترنت نباشد، کاربری را محکوم کنید و ادعای خسارت نمایید.
سوم: ماده یک، که اصل این قانون است دقیقا و صد در صد در مورد اتفاقات اخیر سایت آزادگی صدق می کند و باز هم تشکر می کنم که قانون رو نوشتید برای کاربرانی که به خاطر اتفاقات اخیر آزادگی بهشون خسارت وارد شده تا آنها هم خبر دار شوند و بتونند از سایت از آزادگی شکایت کنند. چون قانون هست :
«هر کس بدون مجوز قانونی عمداً یا در نتیجه‌ی بی‌احتیاطی، به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگری که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه‌ای وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود، مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود می‌باشد.»
و بسیاری از کاربران آزادگی پس از بسته شدن و بی هویت شدن سایت مطمئننا بهشون حداقل ضرر معنوی وارد شده بخصوص آنهایی که در ایران هستند و نگران امنیتشان. و در نتیجه حق شکایت از آزادگی را دارند عینا و دقیقا بر اساس همین قانونی که نوشتید.
چهارم: در تمامی سایتهای مجازی قانون وجود دارد، در اینترنت به طور بین المللی هم همینطور و حتی هر کدام از کشورها قوانین خودشان را دارند. اما هیچ کدام از آن قوانین ربطی به این موادی که گفتید ندارد. چود در اینترنت نمی توان کسی را محاکمه کرد به دلایلی که شما اینجا نوشتید. فیسبوک و توییتر مثال واضح این قضیه هستند.
پنجم: تنها در چند حالت امکان افشای هویت واقعی پشت کاربرها وجود دارد که آن هم با حکم دادگاه های آمریکا یا بین المللی و درخواست از سایت یا ارائه دهنده خدمات انجام می گردد. این حالتها شامل موارد تروریستی، کودک آزاری و امنیتی می باشد.
در ادامه پست قبلی ام، این نظری هست که در وبلاگ آزادگی چندین بار نوشتم و به دست سانسورچیان سایت آزادگی حذف شد.اول: این قانون اسمش هست: قانون مسئولیت مدنی ایران! یعنی در ایران استفاده دارد و برای مردم ایران هست و نه فضای مجازی و نه خارج از ایران. در ایران هم که کلا قانون خیلی ملاک نیست. در نتیجه به طور کلی این موادی که ذکر کردید بی پایه و اساس هست در مورد اینترنت و فضای مجازی.
دوما: در فضای مجازی آی دی ها فعالیت می کنند و نه آدمهای واقعی، در نتیجه نمی تونید طبق این قانون و یا هیچ قانون دیگر کشوری یا بین المللی که مربوط به اینترنت نباشد، کاربری را محکوم کنید و ادعای خسارت نمایید.
سوم: ماده یک، که اصل این قانون است دقیقا و صد در صد در مورد اتفاقات اخیر سایت آزادگی صدق می کند و باز هم تشکر می کنم که قانون رو نوشتید برای کاربرانی که به خاطر اتفاقات اخیر آزادگی بهشون خسارت وارد شده تا آنها هم خبر دار شوند و بتونند از سایت از آزادگی شکایت کنند. چون قانون هست :
«هر کس بدون مجوز قانونی عمداً یا در نتیجه‌ی بی‌احتیاطی، به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگری که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه‌ای وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود، مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود می‌باشد.»
و بسیاری از کاربران آزادگی پس از بسته شدن و بی هویت شدن سایت مطمئننا بهشون حداقل ضرر معنوی وارد شده بخصوص آنهایی که در ایران هستند و نگران امنیتشان. و در نتیجه حق شکایت از آزادگی را دارند عینا و دقیقا بر اساس همین قانونی که نوشتید.
چهارم: در تمامی سایتهای مجازی قانون وجود دارد، در اینترنت به طور بین المللی هم همینطور و حتی هر کدام از کشورها قوانین خودشان را دارند. اما هیچ کدام از آن قوانین ربطی به این موادی که گفتید ندارد. چود در اینترنت نمی توان کسی را محاکمه کرد به دلایلی که شما اینجا نوشتید. فیسبوک و توییتر مثال واضح این قضیه هستند.
پنجم: تنها در چند حالت امکان افشای هویت واقعی پشت کاربرها وجود دارد که آن هم با حکم دادگاه های آمریکا یا بین المللی و درخواست از سایت یا ارائه دهنده خدمات انجام می گردد. این حالتها شامل موارد تروریستی، کودک آزاری و امنیتی می باشد.